Saturday, October 17, 2015

DEWASA

Assalamualaikum. Lama giler rasa tak menaip blog nie. Dulu kemain gila excited nak menaip. Bila dah besar nak menaip setahun sekali belum tentu. Last aku menaip tahun lepas. And sekarang dah nak akhir tahun. So setahun sekali la ye agaknya blog aku nak di taip. huhuhu Sometime rasa macam dah nak delete blog ni tapi kadang-kadang datang rasa macam sayang lak even menulis pun jarang-jarang. hahaha Tapi rasanya why not teruskan menulis dan menaip even setahun sekali je at least ade jugak memory dalam google ni ye dak. hahaha

So, about dewasa? Kau rasa kau dah dewasa ke? Sampai rajin nak menaip tentang dewasa. hahaha Actually tak pun. Aku pun tak pasti dewasakah aku ini pada tanggapan orang lain. But pada tanggapan aku pulak, wey aku dah besar lah. Umur aku dah meningkat dari tahun ke tahun. Kawan-kawan aku mostly dah kawin, baru kahwin and akan berkahwin. Dan aku? Aku dah 23 tahun kot. Bila nak kawin nie?? Kalau boleh tak nak lah umur dah 25 baru pikir nak kawin. Hey lelaki boleh lah. Ok aku tahu sekarang nie orang perempuan yang berkerjaya mesti kawin lambat right? Tapi aku bukan macam tu. Aku nak kawin awal. Bukan sebab gatal. Ok fine adelah gatal tu sikit kan. hahaha Tapi sebenarnya sebab rasa nak ade tanggungjawab as a wife and a mother. hahaha Tapi tula takde lelaki lagi yang sanggup nak kawin dengan aku, dalam erti katanya jodoh tak sampai lagi. Dah nampak someone yang nak serius tapi the point tu aku tak rasa aku nampak lagi. Yes aku nampak usaha dia tapi... krik krik krik camtu lah kan. hahaha Ok stop about MARRIED and proceed with PARENTS.

Parents? Abah ibu. Yes, sekarang aku duk jauh dengan dorang. Bila dekat asyik nak gaduh je ye dak. Especially with my mrs ibu. Kalau bab merajuk dengan ibu aku lah juaranya. Kalau bab mengila dengan ibu pun aku lah winner. Semua kawan-kawan cakap aku dengan ibu aku dah macam kawan-kawan. Sebab my mrs ibu sangat sporting. Tapi kadang-kadang ada jugak perselisihan paham dengan ibu sebab yelah aku kan anak yang degil. Manjang melawan. Tolong jangan ikut perangai aku ni. hahaha Tapi tula bila dah jauh rindu sangat dekat dorang. Tapi nak buat macam mana. Aku ada kat Langkawi ni pun nak carik duit nak tolong parents aku. Kalau bole adik-adik aku nak support semua. Tak nak dah abah ibu aku kerja berat-berat carik duit untuk kami. Aku dah besar, aku dah dewasa, aku akan carik duit untuk family.

Itulah dewasa maksud aku. Dewasa nya aku untuk tolong abah ibu aku. Untuk tolong adik-adik aku belajar. Dan tengok adik-adik aku dewasa dan kami semua tolong ibu abah. Dulu aku suka carik duit. Aku suka kerja merata-rata asalkan aku dapat duit. Tapi masa tu mungkin sebab aku tak cukup dewasa sampaikan duit yang aku dapat semua tak tahu hilang ke mana. hahaha Aku kerja dulu bukan reti nak bagi duit kat parents. Belanja benda bukan-bukan tu betul. Tapi kalau tak silap ada jugak duit tu aku guna belanja family aku makan. Tapi nak bagi untuk dorang belanja diri dorang sendiri tu aku rasa takde kot. hahaha Gila teruk perangai aku. Adeiii Sampai lah aku dah mula kerja kat mydin. Kerja sebagai cashier. Aku bagi gak kat abah ibu aku. Tak banyak tapi aku cuba gak bagi janji dorang redha dengan apa yang aku buat. 



Itulah impian aku. Impian aku nak berbagi rezeki yang aku ada untuk mereka. Sebab mereka yang ada dengan aku susah dan senang aku dulu. Dan aku berharap aku dah dewasa untuk berpikir semua ini dan aku harap sangat-sangat lah aku tak lupakan kedua ibu bapa aku. Sekarang nie aku rasa alhamdulillah sangat aku mampu bagi duit kat parents aku tiap2 bulan. Kalau balik Kelantan aku mampu belanja family aku pakaian dorang. Belikan kelengkapan dapur kat rumah. Beli ubat or supplement kat abah dan ibu. Awal-awal adik aku belajar dulu aku boleh bank in kan duit. Aku terpaksa keluarkan duit saving aku semata-mata nak tolong repair kereta abah aku. Taknak abah aku pikir nak carik duit. Dekat RM3000 jugak aku keluarkan saving aku semata-mata nak tolong abah repair kereta. Bagi orang lain tak banyak tapi bagi aku banyak tu weyy. Ingat senang nak kumpul?? Kalau kereta tu rosak lagi memang aishhh aku jual kau kan kereta. hahaha Biasa lah kereta pun nak belaian kasih sayang, tak pernah-pernah rosak tetiba se das sampai beribu riban kau bagi ye. hahaha 

Aku kesah sebenarnya bila aku dapat gaji aku balik kelantan aku berabis gaji aku untuk beli something kat dorang dan untuk bawak dorang berjalan-jalan. Aku kesah semua tu. Aku mesti berpikir eh aku habis cuti ni aku nak balik langkawi nak makan pe? Sementara nak tunggu next gaji. Tapi bila pikir-pikirkan balik aku puas dapat bagi semua tu kat dorang. Aku tak kesah berabih duit kat dorang. Janji aku rasa puas aku rasa lega aku rasa happy sangat-sangat tengok dorang pakai baju yang aku beli, makan yang aku belanja. Semua tu memang kepuasan sangat-sangat sampai duit dah takde tu aku boleh lupa sekejab. Tapi balik Langkawi nak tunggu dapat next gaji memang berjimat cermat lah. hahaha Tapi aku tak kesah janji dapat bahagiakan dorang walaupun sikit. Bukannya selalu. Aku nak bagi lebih-lebih aku tak mampu. Tapi aku cuba bagi setakat aku mampu. Itulah dewasa yang aku cuba sampaikan. Orang lain punya dewasa aku tak tahu lah. hahaha Aku nak kan dewasa nie berterusan even dah kahwin nanti. InsyaAllah aamin. Ok bye ! :)






No comments:

Post a Comment